Voice dialogue is een manier om met jezelf in gesprek te gaan. Tijdens ons opgroeien van kind tot volwassene doen we allerlei ervaringen op, zowel positieve als negatieve. Met ons beperkte bewustzijn als kind creëren we overtuigingen op deze ervaringen. Als we als kind gepest werden, blijven we ons bijvoorbeeld ook als volwassene steeds op de achtergrond houden uit angst voor afwijzing. Hierdoor blokkeren we stukjes van onze pure levensstroom, die we als baby wel nog konden ervaren. Dit is trouwens ook waarom we zo houden van baby’s omdat zij ons die puurheid terug spiegelen. Hoe meer we negatieve overtuigingen in stand houden, hoe meer de energie vast komt te zitten. Dit kan er uiteindelijk voor zorgen dat we letterlijk ziek worden of lichamelijke klachten krijgen.

Om onszelf te beschermen tegen pijn of oordelen creëren we subpersonen. Mogelijk kwam je reeds in contact met je perfectionist, je innerlijke criticus, je drammer,… Zij ‘ontstonden’ in eerste instantie om ons te helpen overleven. Ze hielpen ons bijvoorbeeld om bepaalde situaties te vermijden, om je aan te passen,… omdat het anders te pijnlijk voor je geweest zou zijn.

Op een bepaald moment in ons leven voelen we echter dat deze overtuigingen niet meer bij ons horen, dat we meer zijn dan onze gedachten of overtuigingen. We willen deze gedachten graag veranderen, maar voelen dat dit niet vanzelf gaat. We botsen op weerstand of verdriet. Via voice dialogue kunnen we met deze verschillende subpersonen in gesprek gaan waardoor het voor ons helderder wordt hoe deze overtuiging ontstaan is, welke pijn hieronder ligt. Door deze gevoelens naar ons bewustzijn te brengen, kunnen we onze gedachten omvormen tot een overtuiging die nu wel bij ons past. Als we de gekwetste delen en schaduwkanten die we vaak afwijzen omarmen en onze liefdevolle aandacht geven, ontwikkelen we steeds meer zelfliefde. We durven beslissingen nemen die gebaseerd zijn op overtuigingen die we als volwassene gecreëerd hebben en niet meer vertrekken vanuit een kinderwonde.